door Els D'hollander | aug 1, 2023 | inspiratie, oorzaken
Weerstand om weer te zien met mijn eigen ogen? Ik? ‘Tuurlijk niet! Ik wil zien! Ik wil net van die stomme bril vanaf.’ denk je misschien. En dat is ook zo. Je wilt zien en tegelijkertijd zal je versteld staan op welke ingenieuze wijze je brein – in het Engels ‘mind’ – je met tig vormen van weerstand ‘saboteert’.
Ik weet – helaas – errug goed waarover ik spreek. Ik mag me zonder schroom een ‘expert in weerstand’ noemen. Mijn wonderbaarlijke brein heeft me echt heel lang op verschillende, zeer vernuftige wijzen om de tuin geleid 🙂 Ik kwam dan ook maar moeizaam vooruit op mijn pad naar beter zicht.
Voor alle duidelijkheid: deze blog heeft niet de bedoeling om je een schuldgevoel aan te praten. In tegendeel! Het gaat er net om je meer en meer bewust te worden van ‘de kracht binnen in jezelf’ en de oneindige creatie mogelijkheden ervan.
Weerstand is ‘part of the deal’
Ergens is het logisch dat er weerstand opduikt want in vele gevallen IS er namelijk een goeie – wat zeg ik – een zeer goeie reden waarom je wazig bent gaan zien. Dat is niet zomaar of per toeval. Die specifieke reden is zeer persoonlijk en heeft over het algemeen te maken met één of andere angst en ‘je veilig willen voelen’.
Je veilig voelen is één van dé belangrijkste basisbehoeften van een mens en ons brein en lichaam gaan ver – heel ver zelfs – om deze basisbehoefte te vervullen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat je brein er alles aan doet om het bij ‘het oude’ te laten en je kost wat kost ‘veilig’ te houden.
Toch ook een belangrijke voetnoot! Niet iedereen die zich op het pad naar beter zicht begeeft, ondervindt weerstand. Elkeen is uniek en heeft zijn/haar unieke manier om met ‘de dingen des levens’ om te gaan.
Bewust worden is de eerste stap
Je bewust worden van de verschillende vormen van weerstand is een eerste en echt belangrijke stap. Per slot van rekening, als je je er van bewust bent, kan je het omarmen, vervolgens loslaten om het te veranderen & helen. Laten we een duik nemen in het ‘assortiment weerstand’ – hahaha.
Een niet te onderschatten vorm van weerstand op het pad naar beter zicht is ongeduld. Zoals bijvoorbeeld (onbewust) eisen dat je direct weer beter ziet omdat je één of andere Batesactiviteit doet of deed. Het werkt voor geen meter. Ik pleit schuldig ‘by the way’ 🙂 Ongeduld is onbewuste weerstand tegen leren en veranderen.
Weer beter met je eigen ogen gaan zien, houdt in dat je je kijkgewoontes verandert. Immers, goede kijkgewoontes geven goed zicht, slechte kijkgewoontes slecht zicht. Gewoontes veranderen is een proces en vraagt tijd. Het wakkert tegelijkertijd vaak de angst voor verandering aan. Ook de angst voor het onbekende kan een rol spelen. Wie ben ik zonder mijn bril of lenzen? Wie ben ik zonder wazig zicht? Hoe gedraag ik me als ik goed zie?
Minder doen meer zijn
Als je wazig ziet, mag je er donder op zeggen dat je je vaak (onbewust) overweldigd voelt. Tegelijkertijd heb je de gewoonte ontwikkeld om desondanks door te gaan. Het gevoel van overweldiging voelt dermate vertrouwd dat je er vaak nog een schepje bovenop doet.
Er was bijvoorbeeld een tijd dat ik geabonneerd was op de nieuwsbrief van zowat elke natuurlijk zien leraar die ik ontmoette. Ik kocht ook elk ‘natuurlijk zien’ boek of elke cursus die mijn pad kruiste. Ik zou maar ’s een bepaalde techniek mislopen, weet je wel. Ondertussen had ik echt niet in de mot dat dit een geraffineerde zet van mijn brein was om me weg te houden van het daadwerkelijk toepassen van de methode. Ik was enkel ‘druk bezig’ met het vergaren van kennis.
Ik was ook zó gewend om niet te voelen – of beter gezegd – om me te verzetten tegen dat voelen. Als het zien niet lukte dan moest ik maar beter mijn best te doen, meer proberen, nog meer cursussen doen, meer doen doen doen zoals een rasechte strever. Ik blonk echt uit in mezelf forceren om dingen te doen die ik echt niet leuk vond om te doen, maar die ik uit plichtsbewustzijn toch deed.
Tot e-i-n-d-e-l-ij-k mijn frank viel – in Nederland valt het kwartje 🙂 – ‘Less is more, els’. Minder doen, meer zijn. Dat gevoel van overweldiging is net een signaal om te ontspannen en een uitnodiging om het kalmer aan te doen. Tot op heden nog een uitdaging. Ik verval gemakkelijk in doen doen doen. En dan zijn mijn ogen daar, mijne trouwe dienaars, om me er attent op te maken.
Nog meer weerstand in de aanbieding 😉
Geloof het of niet, maar weerstand heeft nog veel meer ‘vermommingen’ in zijn mars. Hierna deel ik ter inspiratie nog een kleine greep uit de ‘weerstand trukendoos’ 🙂 Ik heb ze bijna allemaal uitgetest 😉
Als ik mezelf op volgende uitspraken of gedachten betrap, weet ik dat ik ‘weerstanditis’ heb:
- Het werkt toch niet voor mij.
- De situatie met mijn ogen is anders en echt wel complex.
- Met mijn oogproblemen weten ze geen raad. Ik heb al zoveel geprobeerd en niets lukt.
- Het is veel te ver om er naar toe te gaan.
- Het is veel te duur.
- Het duurt allemaal veel te lang.
- Ik heb nu geen tijd. Ik doe het straks wel.
- Ik moet eerst dit afwerken en daarna doe ik iets voor mijn ogen.
- Ik begin er morgen mee of de 1ste van de maand.
- Enz. 😉
Ik was – ben – ook goed in mijn macht uit handen geven en anderen te gebruiken om ‘mijn’ weerstand te rechtvaardigen via excuses als daar zijn:
- Het is de schuld van mijn moeder & mijn vader, de kerk, …
- Als ik genoeg geld hebt dan …
- Ik vind maar niet de juiste leraar, therapeut, …
- Mijn familie begrijpt het/mij niet en ik wil mijn familie niet kwetsen.
- Ik moet eerst voor mijn vader zorgen. Vervang naar believen: mijn dochter, zoon, man, vrouw, kleinkind(eren), huisdier,… Je zet m.a.w. iemand anders op de eerste plaats i.p.v. jezelf.
- Mijn dokter zegt dat het toch niet werkt en dat ik blind word als ik mijn bril/lenzen niet draag of me niet laat opereren.
- Ik woon nu niet in de juiste omgeving, maar zodra ik verhuisd ben dan ga ik aan de slag.
- …
Weerstand ‘next level’
Ben je er nog? Fantastisch! Het is best heftig, I know 🙂 En het gaat nog dieper. Weerstand kan zich ook uiten door bijvoorbeeld ziek te worden, tegenslagen te creëren, druk bezig te zijn of gewoon tijd te verspillen. Het is uiteindelijk allemaal niets anders dan weerstand in actie en een manier om je uitstelgedrag te rechtvaardigen. We leven ook in een maatschappij die slachtofferschap faciliteert, maar onze ogen zijn net wegwijzers naar innerlijk leiderschap.
In DEZE blog illustreer ik aan de hand van een anekdote uit mijn ogendagboek hoe weerstand me parten speelde op een bepaald moment en hoe ik er mee om ging. Ontdek hoe wonderbaarlijk het er aan toe gaat!
Ervaar jij weerstand op je pad naar beter zicht? Hoe manifesteert het zich? Herken je je in één van deze patronen? Deel het met ons in een reactie hieronder. Dank je!
Ondersteuning nodig in het doorbreken van bepaalde patronen of het tackelen van weerstand? Dan kan je een persoonlijke sessie overwegen of voor het Eye Relax Weekend inschrijven.
Voor het schrijven dan deze blog werd ik geïnspireerd door ‘LifeForce Abundance, Vision Improvement and Energy coach’ en fantastische ‘madam’ Nancy L. Neff en het boekje ‘Je kunt je leven helen’ van Louise L. Hay.
Image by benzoix on freepik.
door Els D'hollander | mrt 1, 2023 | dr. Bates activiteiten, oogproblemen en -ziektes, oorzaken
Een ogendagboek bijhouden als aanvulling op je dagelijkse routine heeft zo z’n voordelen. Op je pad naar beter zicht word je ongetwijfeld geconfronteerd met baaldagen. Het lijkt dan alsof je in de processie van Echternach terecht gekomen bent… 3 stappen vooruit, 2 achteruit.
Je merkt de vooruitgang – ook al is die klein – helemaal niet meer op. Je focus ligt op wat niet lukt en je motivatie slinkt als sneeuw voor de zon. De verleiding om er de brui aan te geven groeit. Op zo’n momenten kan het bijzonder motiverend en inspirerend zijn om je ogendagboek er bij te nemen.
Je ogendagboek ‘to the rescue’
Dr. Bates, de grondlegger van het natuurlijk zien gedachtengoed, stelde vast dat patiënten die hun focus op hun successen hadden opmerkelijk sneller resultaten behaalden. Eén van zijn bekendere quotes is dan ook ‘Forget your failures, rememember your successes!’ Dat betekent zoveel als ‘Vergeet je mislukkingen, herinner je je successen.’
Hij sprak niet over een ogendagboek bijhouden, maar dat neemt niet weg dat het een uitstekend middel is om je je successen te herinneren. Twee vliegen in 1 klap als het ware: doordat je je successen telkens opschrijft, blijf je automatisch gefocust op je positieve resultaten en wat je aandacht geeft groeit. En als het dan toch wat minder gaat, kan je er meteen motivatie uit putten.
Zelf lees ik graag zo nu en dan weer ’s in mijn ogendagboek. Soms ga ik weer lachen bij het lezen van de bij tijden uiterst grappige gebeurtenissen die me op mijn pad naar beter zicht overkwamen, maar altijd ik sta versteld van de weg die ik afgelegd heb en mijn wonderbaarlijke evolutie.
Uit het ogendagboek van ELS
Zaterdag 20 juli 2013
“Vandaag de klimop & co gesnoeid zonder bril! Was bij tijden vervelend. Had serieuze drang om bril op te zetten want het moest snel gaan en ik wilde per se alles zien. Veel gejaagdheid. Waarom eigenlijk? Ik had tijd.
Ik heb telkens die drang opkwam zo goed en zo kwaad ik kon dat gevoel toegelaten. Best heftig gevoel. Ik vind dat niet zo gemakkelijk, maar ik merk dat als ik dan bewust een paar keer op mijn adem let, die spanning en gejaagdheid vermindert.
En eerlijk gezegd had ik tijdens het snoeien en het opruimen meer dan 1 keer de indruk dat ik beter zag. Het was alsof mijn zicht op elk moment kon doorbreken. Ik dacht dan: ‘Stel dat ik vanaf NU voortaan weer helder kan zien. Hoe zou dat voelen?’ Ik voelde de vreugde al.
Maar dan doemden meteen andere gedachten op. Als daar zijn: ‘Ja maar, kan je dat wel aan, Els? Durf ik wel helder zien? Mag ik, Els, helder zien met mijn eigen ogen?’ Het was alsof ik onbewust de overtuiging nog heb dat ik niet het recht heb om helder te zien met mijn eigen ogen. Of dat ik het niet waard ben. Interessante vaststelling.
Al bij al best fier op mezelf omdat ik de klimop dan toch zonder bril snoeide en dat vervelende gevoel durfde voelen. Maar vooral ook dat ik enkele heldere flitsen had.”
Zin in nog meer ogendagboekverhalen? Lees dan HIER verder.
Nog een laatste ogendagboektip
Als je je aangesproken voelt om een ogendagboek te gaan bijhouden, koop dan een schriftje met een leuke cover. Een cover waar je ogen blij van worden wanneer ze er naar kijken of hun interesse opwekt. Tover desnoods met een collage de cover om tot een ‘oogsnoepje’ 🙂
Zo wordt ook je ogendagboek een middel dat je kan gebruiken om dr. Batesactiviteiten en –technieken – zoals bv. ‘sketching & shifting’ – toe te passen. Wonderbaarlijk, hé, hoe zo iets eenvoudig zoveel mogelijkheden biedt om je ogen en je reis naar beter zicht te ondersteunen.
Mocht je desondanks vastlopen op je pad naar beter zicht, neem dan HIER een kijkje.
Welke successen heb jij m.b.t. je ogen vandaag opgemerkt? Inspireer ons en deel ze hieronder. Dankjewel!
door Els D'hollander | feb 1, 2023 | dr. Bates activiteiten, oogproblemen en -ziektes, oorzaken
Leesbrillen nemen de dag van vandaag zowaar epidemische proporties aan. Er heerst dan ook een geloof of overtuiging dat je zo ongeveer vanaf je 40ste aan de leesbril moet. Vanwege de ouderdom. Vanwege slijtage of het verharden van de lens.
Maar laten we nu ’s eerlijk zijn… 40! Je zit nog volop in de fleur van je leven, toch?! Zoals we dat in België zeggen. Voor de Nederlandse lezer: we bedoelen hiermee ‘in de bloei van je leven zijn. Waarom zou je ‘op die leeftijd’ niet meer gezond en kwiek zijn? Op alle vlakken?
We worden er ook te pas en te onpas aan ‘herinnerd’ dat we vanaf ‘ongeveer 40’ niet aan leesbrillen ontsnappen. Via reclame, TV, de radio, sociale media. Leesbrillen worden bovendien zeer toegankelijk gemaakt. Elke zichzelf respecterende warenhuisketen biedt er tegenwoordig aan. Voor een fluitje van een cent. Ook grote optiekketens rijzen als paddenstoelen uit de grond. Bij voorkeur in winkelstraten. Je loopt er zo binnen.
Leesbrillen ‘all over the place’
Op deze manier worden we netjes geprogrammeerd. En wanneer we dan ‘die leeftijd’ bereiken en we op een dag wat minder zien – wat overigens volkomen normaal is! – denken we automatisch: ’Het is zo ver. Ik heb een leesbril nodig.’ Het is een soort zichzelf vervullende voorspelling. Je krijgt wat je denkt en verwacht. De kracht van gedachten & het systematisch herhaling van geloofsovertuigingen.
Wat als dit ‘an sich’ al één van de belangrijkere oorzaken van leesbrillen is? Sterker nog… Wat als leesbrillen zelf de waas in stand houden en zelfs de oorzaak zijn van het steeds slechter gaan zien? Want hoe komt het dat je start met een klein ‘onschuldig’ leesbrilletje en je na enkele jaren er donder op kan zeggen dat je gevangen zit in een multifocale bril? Ik heb me hier altijd al zeer veel vragen over gesteld.
Vragen bij de vleet eigenlijk zoals:
Waarom nemen wij klakkeloos aan dat ‘leesbrillen’ veroorzaakt worden door ‘de ouderdom’? Hoe wetenschappelijk is het argument ‘de ouderdom’ als oorzaak van deze ‘ziekte’? Hoe komt het dat ‘leesbrillen’ een verschijnsel is dat zich hoofdzakelijk de laatste decennia in de beschaafde wereld manifesteert?
Maar ook… Hoe komt het dat een behoorlijk aantal mensen boven de 40 – en veel ouder – nog perfect zien? Zowel ver weg als dichtbij? Hoe kan dat? Zijn zij dan niet onderhevig aan ‘de ouderdom’?
Niets nieuws onder de zon?
Ook in de tijd van dr. Bates – de grondlegger van natuurlijk zien en de dr. Batesmethode – zo’n 100 jaar geleden waren ‘leesbrillen’ al een ‘hot topic’. Toen al werd binnen de moderne ooggeneeskunde aangenomen dat ouderdom en het verharden van de lens dé oorzaak was van een vorm van verziendheid op latere leeftijd. In het Nederlands gebruiken we zelfs het woord ouderdomsverziendheid voor dit verschijnsel. Voor in het geval je aan dé oorzaak zou durven twijfelen 😉
Leesbrillen fascineerden dr. Bates. Temeer omdat hij er zelf één had voor – naar eigen zeggen – ‘de maximale graad van presbyopie’. Gedreven als hij was, ontdekte hij een manier om zichzelf helemaal van ouderdomsverziendheid te genezen. Hijzelf was de eerste patiënt die hij genas. Daarna volgden nog velen. Wat ontdekte dr. Bates en wat deed hij precies om zijn gezichtsvermogen te herstellen?
Het ontdekken van een methode om refractiefouten – waaronder leesbrillen – te vermijden en zelfs te genezen werd hem nota bene niet in dank afgenomen door de gangbare oog geneeskunde. In tegendeel. Hij werd vakkundig uit de Orde der Geneesheren gezet omwille van zijn ideeën en het succesvol genezen van het gezichtsvermogen van mensen. Te gek voor woorden eigenlijk.
De werkelijke oorzaak van leesbrillen
In zijn boek: ‘Zie beter zonder bril of lenzen’ schrijft dr. Bates:
“De waarheid van presbyopie is dat het niet een ‘normaal resultaat van het ouder worden’ is, want het kan zowel verhinderd als geëlimineerd worden. Het wordt niet door het verharden van de lens veroorzaakt maar door spanning om van dichtbij te zien.”
Interessant, dr. Bates, maar waarom dan precies rond ‘die leeftijd’? Nou, verziendheid is niet iets wat zich enkel rond ‘die leeftijd’ kan manifesteren. Maar laat ons zeggen dat ‘de massahypnose’ een serieus handje helpt. Verziendheid komt ook voor op jongere leeftijd zoals bij kinderen bijvoorbeeld. Verzienden zien – zoals het woord aangeeft – over het algemeen goed ver weg en wazig dichtbij.
‘Als de oorzaak spanning is om van dichtbij te zien, wat veroorzaakt dan die spanning?’, vraag je je misschien af. Vooraleer hier op in te gaan, is het belangrijk te vermelden dat goed zicht moeiteloos is. Je hoeft er m.a.w. absoluut niets voor te doen. Van het ogenblik dat je je bewust of onbewust inspant om te zien, zal je onvermijdelijk wazig zien.
Wat doe je precies als je met spanning kijkt?
Als je je zicht wil verbeteren, is het interessant om in eerste instantie te weten en je er bewust van te worden wat je dan precies doet als je met spanning kijkt waardoor je ‘plots’ wazig ziet van dichtbij. Laten we even grasduinen in de verschillende opties 😉
Een belangrijke bron van spanning is met inspanning kijken of je best doen om te kijken. Dat doe je als je bv. staart of je ogen dichtknijpt en gaat ‘piepen’ of achteruit gaat leunen om beter te focussen of wanneer je de allerkleinste print neemt om jezelf te bewijzen dat je het niet (meer) kan lezen.
Dat laatste is een zeer gekende valkuil en typisch voor een yange benadering van zien. In de zin van een ongezond streven naar perfectie, sterk zijn, presteren, willen, nu onmiddellijk, no pain no gain enzovoort. Je vraagt een kind dat leert lezen toch ook niet meteen om een roman te lezen? Om dan te zeggen: ‘Zie je wel, je kan niet goed lezen, hé.’ Maar dat is precies wat we met onze ogen doen die ons eigenlijk gewoon feedback geven en laten weten dat ze nood aan ontspanning hebben!
Een niet te onderschatten vorm van spanning voor de ogen – en volgens sommige Batesleraren dé oorzaak van het ontstaan van wazig zicht dichtbij – is trouwens voelen dat je ogen moe zijn of pijn doen, maar toch doorgaan. Je ogen m.a.w. niet genoeg rust geven. Beginnende waas van dichtbij is een schreeuw van je ogen om rust.
Vermoeide of pijnlijke ogen worden verder mee veroorzaakt door onvoldoende knipperen. Een gezond oog knippert om de 2 à 3 seconden. Hierdoor krijgt de optische zenuw om de 2 à 3 seconde even geen informatie te verwerken. Het maakt ook dat je ogen voldoende vochtig blijven en aangenaam aanvoelen. Waarom nu ’s niet even bewust knipperen? 😉
Een vrij ongekende vorm van extra druk en spanning is een bril voor bijziendheid gebruiken om een lange tijd dichtbij activiteiten te doen zoals bv. lezen, werken met beeldschermen en dergelijke. Ik herhaal: het zet je ogen onder extra druk en spanning. Je bril is immers gemaakt om scherp te zien op een afstand van 6 meter. Als je lang genoeg – soms decennia! lang – consequent je bril voor ver weg te zien gebruikt om op 50 à 70 centimeter te kijken, komt er onvermijdelijk een moment dat je ogen er de brui aan geven en je met je bril voor ver weg dichtbij wazig gaat zien. Je krijgt dan een multifocale bril.
Of als je je ogen jarenlang naar dingen hebt laten kijken die ze eigenlijk helemaal niet interessant vinden waardoor de weegschaal teveel doorsloeg naar ‘niet leuk’ dan geven ze op een bepaald moment aan: ‘Stop! Ik heb er genoeg van. Ik heb behoefte aan meer balans.’
Verder zijn je hoofd niet bewegen of naar achter leunen als je leest of over je bril kijken gewoontes die nefast zijn voor goed zicht van dichtbij. Het zet je nekspieren onder spanning. Gespannen nekspieren dragen bij tot spanning in het visuele systeem.
De spanning kan ook emotioneel, mentaal of spiritueel van aard zijn. Denk aan een eenzijdige of negatieve kijk hebben op bepaalde dingen zoals bv. focussen op wat je niet (meer) kan – in casu kleine print lezen. We worden daar trouwens erg goed in opgeleid op school 😉 Zeer toxische gewoonte.
Ook heftige emoties die je niet of moeilijk kan verwerken, vastzitten in bepaalde angsten, kost wat kost onaangename ‘dingen’ willen vermijden, een groot verdriet niet onder ogen kunnen zien, chronisch piekeren enz. Het kan zich allemaal uiten in een tijdelijk (!) verminderd gezichtsvermogen.
Leesbrillen voorgoed verleden tijd?
Wat als we wazige zien van dichtbij als een ‘feedback’ mechanisme van ons lichaam – of zelfs van onze ziel – kunnen zien? Een boodschapper die ons er op attent wil maken dat we onder spanning staan of met spanning kijken. Onze ogen zijn met andere woorden in zekere zin onze stressbarometers.
Dat opent perspectieven. We kunnen onszelf gaan observeren en bewust worden wanneer we met spanning kijken en er dan voor kiezen de spanning los te laten. Dat is de eerste stap!
Dankzij zijn geniale inzichten hoe ons visueel systeem werkt en zijn eigen genezing ontwikkelde dr. Bates zijn methode. In DEZE VIDEO kan je proeven hoe je spanning om dichtbij te kijken kan leren loslaten. Smaakt het naar meer? Sluit dan nu eerst je ogen even en tel tot 20 en lees dan zeker HIER verder 😉
Welke vormen van spanning herken je bij jezelf? En hoe laat je deze spanning los? Deel het hieronder. Laten we elkaar inspireren 🙂
door Els D'hollander | nov 30, 2022 | dr. Bates activiteiten, events, inspiratie, oorzaken, werken met ELS
Steek jij bij de minste schemering het licht aan? Misschien doe je dat zowat automatisch? Maar wist je dat duisternis eigenlijk een bondgenoot om beter te zien is en dat deze reflex niet meteen een goede gewoonte voor goed zicht is? Dat komt omdat onze ogen net zoveel behoefte hebben aan duisternis als aan licht om goed of beter te kunnen zien. Dat heeft o.a. te maken met hoe onze pupillen functioneren en hoe ze bijdragen aan ons gezichtsvermogen.
De pupil heeft namelijk 2 ronde spiertjes: ééntje die de pupil laat samentrekken als er veel fel licht is en ééntje die de pupil laat verwijden als er weinig licht is om zo meer licht binnen te laten om het zien te vergemakkelijken. Je zou kunnen zeggen dat ze werken als een tandem: hoe beter de één kan samentrekken, hoe beter de ander kan verwijden en omgekeerd.
(Tussen haakjes: Het samentrekken van de pupillen saboteren we in deze moderne tijden meestal onbewust o.a. door het te pas en te onpas dragen van zonnebrillen. In deze video leg ik uit waarom dat zo is.)
Terug naar de duisternis, ‘onze’ bondgenoot om beter te zien 😉
Maar met die duisternis is het de dag van vandaag in ‘onze’ wereld vol lichtpollutie behoorlijk triestig gesteld. Die overdaad aan licht ’s nachts is eerder een recent fenomeen. Nog niet zo zot lang geleden was er veel minder lichtvervuiling en juist, ook veel minder oogproblemen en minder brillen.
Als we onze ogen te weinig op schemering en volledige duisternis trakteren, ontnemen we m.a.w. de pupillen de kans om enerzijds om te gaan met de subtiele verschillen in lichtintensiteit tijdens de overgang van schemering naar duisternis en anderzijds om zich aan de volledige duisternis aan te passen.
Wist je dat onze pupillen pas volledig verwijd zijn na ongeveer 50 minuten in de duisternis?
Lang leve lange donkere winternachten
Nu de dagen met rasse schreden korter worden en de avonden & nachten langer verlekker ik me er dan ook op om regelmatig ’s avonds in het donker te vertoeven of een nachtwandeling te maken. Doe je mee? Oh ja, uiteraard doe je dit zonder bril of lenzen! Maar hou het veilig!
Wanneer wandelen in het donker zonder je bril of lenzen een brug te ver is, dan kan je thuis starten met ‘duisternisgewenning’ 🙂 Zo kan je bv. een uur voor je gaat slapen alle lichten doven. Wedden dat het plezant is om te ontdekken wat je nog allemaal kan doen, maar vooral zien in ‘den donkere’ 🙂 En misschien gaat de kwaliteit van je slaap er ook op vooruit!
Nog een tip voor de absolute nachtwandelaar-beginner 🙂 Start met je eerste nachtwandeling tijdens een heldere nacht bv. bij volle maan of een zeer heldere sterrenhemel. Een wereld van lichtverschil 🙂
Ik geef toe dat zo’n wandeling alleen in het donker hier rond het meer waar ik woon een beetje een ‘stretch’ voor me is – hahaha. Bij tijden is mijn geest te onrustig om alleen in het donker te wandelen. Er komen dan teveel griezelige beelden of enge gedachten boven drijven.
Maar geen nood 🙂 Met een wandel metgezel heb ik daar minder of helemaal geen last meer van en eerlijk… Het is werkelijk z-a-l-i-g om in de duisternis te wandelen. Op het eind van zo’n nachtwandeling sta ik telkens weer versteld hoeveel ik zie en hoeveel verschil in duisternis er is.
Nachtwandelen ‘the next level’ 😉
Soms – als ik me echt veilig voel – doe ik aan nachtwandelen ‘the next level’ 😉 Dan dek ik mijn sterke oog af en wandel ik enkel met mijn zwakkere oog. Als ik dat doe, voel ik gelijk heel mijn lichaam opspannen en overvalt me een onbestemde angst. Het komt er dan op aan om goed te voelen en mijn gedachten te observeren. Gegarandeerd stokt aanvankelijk mijn adem en vertraagt mijn tempo aanzienlijk. Maar wanneer ik weer met beide ogen kijk… Waauhw! Echt indrukwekkend hoe goed ik dan zie. Een echte aanrader als je je nachtzicht wil boosten.
Weet je niet welk oog je sterke oog is? Ontdek in deze video hoe je je sterke oog bepaalt. Wil je nog meer tips om je nachtzicht te verbeteren? Lees dan ook deze blog.
De moraal van dit duistere verhaal 😉
De clou is echt om je angsten voor en in de duisternis onder ogen te (durven) zien en ze te transformeren en te helen. Hoe meer je daar in slaagt, hoe meer ontspannen je in het donker aanwezig kan zijn en hoe meer je je op je gemak in het donker voelt. En dat loont!
Ik was me niet echt bewust van deze angsten tot ik op nachtwandeling ging – hahaha. Vooral als ik alleen ging. Langzaam maar zeker kreeg ik voeling met deze angsten. Enige tijd nadat ik systematisch in het donker had gezeten of op nachtwandeling was geweest, begon ik op te merken dat ik veel beter zag in de schemering en in het donker.
Er ging echt een nieuwe wereld voor me open, een wereld van zoveel mogelijkheden in het donker waar ik vroeger – toen ik brilde – totaal niet bij stil stond of me bewust van was. Ik zie nu zelfs de letterkaart veel beter in het donker en het heeft ook een zeer gunstig effect op mijn zicht overdag.
Wat is jouw ervaring met in het donker zitten of nachtwandelingen doen? Deel jouw donkere avonturen & bevindingen hieronder.
Wil jij ook beter gaan zien met je eigen ogen? Trakteer jezelf op een 1 daagse wellnessretreat voor de ogen. Vier keer per jaar – rond de seizoenwissels – dompelen we ons een dag lang onder in een bad van natuurlijk zien activiteiten en technieken. Lees er HIER meer over.
door Els D'hollander | nov 1, 2022 | dr. Bates activiteiten, inspiratie, oorzaken, werken met ELS
Heb je er ooit al bij stilgestaan dat wazig of slecht zicht een optische illusie is? Nee? Dat had ik ook niet. Tot dat Gloria Gin van de ‘School of Better Eyesight’ me daar attent op maakte. Het idee dat wazig of slecht zicht een optische illusie is, was een echte ‘game changer’ voor mij op mijn pad naar beter zicht. Misschien is het dat voor jou ook? Laten we dit idee gaan onderzoeken 🙂
Waar situeert ‘slecht zicht’ zich precies?
Als je naar de buitenwereld kijkt en je ziet hem wazig of slecht, betekent dat dan dat de buitenwereld wazig is? Nee. Want mocht de buitenwereld wazig zijn dan zou iedereen hem wazig zien. Maar dat is niet zo!
Ligt het dan aan je ogen? Ja? We zijn inderdaad gewoon om onze ogen ‘de schuld’ van ons slecht zicht te geven, maar is dat werkelijk zo? Kunnen je ogen beslissen om de buitenwereld wazig te maken? Nee! Technisch gezien kijken je ogen slechts naar de buitenwereld en verzamelen visuele informatie die via de optische zenuw naar je visuele cortex gestuurd wordt.
Voor wie toch nog twijfelt… Stel dat je ogen zouden kunnen beslissen om de buitenwereld wazig te maken, welk oog beslist dat dan? Je rechter- of je linkeroog? En is er dan overleg tussen die 2 ogen? Wat bij onenigheid? 😉 Je begrijpt mijn punt 🙂 Je ogen zijn niet verantwoordelijk voor slecht zicht!
Maar wie of wat maakt die buitenwereld dan wazig? Nee? Toch wel 😉 Dat ben jij zelf. Oeps 😉 En toch is dit goed nieuws want het opent interessante perspectieven én brengt ons een stapje dichter in het doorgronden van de stelling dat slecht zicht een optische illusie is. Maar laten we – vooraleer hierover uit te weiden – ons eerst even verdiepen in hoe wij zien.
Het wonderbaarlijke zie-proces
Het was de briljante oogarts en grondlegger van het natuurlijk zien gedachtegoed, dr. Bates, die ontdekte dat zien voor meer dan 90 % mentaal is en zich hoofdzakelijk in de visuele cortex afspeelt.
In die bewuste visuele cortex wordt namelijk alle visuele informatie die van de beide ogen komt verwerkt tot een beeld. Het beeld wordt m.a.w. in je optische brein samengesteld! Je visuele cortex legt als het ware een gigantische puzzel met al die stukjes visuele info van je ogen. Het doet dit met de hulp van je zogenaamde visuele bibliotheek of visueel geheugen. Dat is als het ware een verzameling van bekende beelden die je in de loop van je leven zag.
Het nut of belang van je visuele geheugen of bibliotheek kan je vergelijken met een puzzel leggen met of zonder afbeelding. Een puzzel leggen waarbij je kan terugvallen op de afbeelding van wat je puzzelt, dat gaat sneller en vlotter. Zonder een vooraf gekende afbeelding een puzzel leggen, is een stuk moeilijker.
Dat is trouwens ook één van de redenen waarom niet gekende situaties altijd een lichte vorm van bijziendheid uitlokken, maar dit geheel terzijde.
Hier lees je wat dr. Bates ontdekte over de rol van geheugen bij slecht zicht:
“A perfect memory changes the elongated eyeball of myopia into the shorter length of the normal eye. No matter how high a degree of myopia one may have, when he has a perfect memory of some one thing, he is no longer myopic, but has normal eyes with normal vision.” ––
“Een perfecte herinnering verandert de langwerpige oogbol van bijziendheid in de kortere lengte van het normale oog. Het maakt niet uit hoe bijziend iemand is, wanneer hij een perfecte herinnering aan iets heeft, is hij niet langer bijziend, maar heeft hij normale ogen met een normaal gezichtsvermogen.” – Dr. William H. Bates
Maar er is meer…
Er is zowaar nog een derde component die een rol speelt in het samenstellen van het beeld in de visuele cortex. Wanneer namelijk bepaalde informatie ontbreekt, wordt deze verder aangevuld met je verbeelding!
Dit zegt dr. Bates over de relatie verbeelding en gezichtsvermogen:
“When the vision is imperfect, the imagination is also imperfect. The mind, in short, adds imperfections to the imperfect retinal image. A great part of the phenomena of imperfect sight is, therefore, imaginary.” – Dr. Bates.
“Als het gezichtsvermogen onvolmaakt is, is de verbeelding ook onvolmaakt. Kortom, de geest voegt onvolkomenheden toe aan het onvolmaakte netvliesbeeld. Een groot deel van de verschijnselen van onvolmaakt zicht is daarom denkbeeldig.” – Dr. Bates
H3t g3volg hi3rvan is dat j3 visu3l3 br3in in d3 maling kan g3nom3n word3n. Denk ook aan dit soort optische illusies:
De witte bollen lijken groter dan de zwarte, maar ze zijn precies even groot!
Terug naar ‘onze’ stelling dat slecht zicht een optische illusie is 🙂
“It is a well-known fact that vision is a process of mental interpretation. The picture which the mind sees is not the impression on the retina, but a mental interpretation of it.” – dr. Bates
Zien is m.a.w. absoluut geen exacte wetenschap! Het is eerder een wonderbaarlijk én beïnvloedbaar proces. Ja, ik geef het grif toe! Het is veel gemakkelijker om onze ogen de schuld van ons wazig of slecht zicht te geven of beeldschermen of de leeftijd of de oogarts of onze slechte genen of wie of wat dan ook. Maar op deze manier geven we onze macht af en blijven we ons – meestal onbewust! – in een slachtofferrol wentelen.
Maar nu duidelijk werd hoe beelden in de visuele cortex ‘gemaakt’ worden en hoe beïnvloedbaar dit proces is, m.a.w. hoe zien- en slecht zien in het bijzonder – zowaar een optische illusie is, kunnen we er voor kiezen om de verantwoordelijkheid voor het wazig of slecht zicht op te nemen én als het ware onze visuele macht terug te eisen! Dát is wat natuurlijk zien doet!
Hoe deze kennis toepassen op wazige beelden die in de visuele cortex ontstaan?
De vaststelling dat slecht zicht een optische illusie is, biedt een aantal schitterende mogelijkheden om je gezichtsvermogen te verbeteren! Door enerzijds je visualisatievermogen te ontwikkelen & te optimaliseren en anderzijds je visuele geheugen te stimuleren kan je bewust kiezen om het zie-proces positief te beïnvloeden en beter te zien.
Dit zijn dan ook 2 belangrijke technieken die in de dr. Batesmethode aangeleerd worden. Deze video vat alles nog ’s mooi samen en nodigt je uit om met een activiteit om je geheugen te stimuleren aan de slag te gaan.
Wat is jouw ervaring met visualisatie en geheugen op je pad naar helder zicht? Deel het hieronder in de comments. Dank je wel.
Ben jij klaar om opnieuw de controle over je visuele cortex te nemen – en bijgevolg over je gezichtsvermogen? Wil je concreter aan de slag met deze en andere technieken om je gezichtsvermogen te verbeteren? Check dan HIER wanneer de eerstkomende funshop is of boek een privéles.
door Els D'hollander | dec 8, 2017 | oorzaken, veel gestelde vragen
Wat is nou precies ‘goed zien’?
Goed zien wordt vaak – zo niet altijd – gemeten aan de hand van het lezen van zwarte letters of cijfers op een witte achtergrond. Dat hebben we te danken aan een Nederlandse oogarts met name Herman Snellen. Dit lezen van een snellenkaart – inderdaad genoemd naar – is niet meteen waar een oog van nature voor gemaakt is. En toch gebruiken we dit als referentiemiddel voor het bepalen van goed zicht. Interessant toch?! (meer…)