Vrienden worden met de waas?!

Vrienden worden met de waas?!

Waarom zou ik in hemelsnaam vrienden worden met ‘de waas’? Ik wil er juist vanaf! Waas is eerder ‘mijn vijand’ die me – nota bene – flink saboteert in mijn doen en laten! Ik baal er van! Hoe sneller die waas verdwijnt, hoe beter!’

Ik heb werkelijk errug lang in deze ‘loop’ of valkuil vastgezeten. Ik zag echt niet waarom vrienden worden met de waas zo belangrijk was. Nog minder snapte ik wat dat dan precies inhield. Was vrienden worden met de waas, dan niet ‘gewoon’ mijn bril afzetten en wazig zien?

What you resist, persists

Wat ik niet doorhad, was dat ik helemaal geen vrede had met ‘de waas’, maar juist (onbewust) errug veel weerstand tegen de waas had. En … what you resist, persists! Alles waar je je tegen verzet, dat blijft hardnekkig aanwezig. En wordt vaak ook erger!

Zo palmde ik niet voor het plezier van het palmen of om mijn ogen even te ontspannen. Nee, nee, wanneer ik palmde, verwachtte ik – nee, eiste ik – op een soort passief agressieve manier resultaat! In de zin van ‘Als… dan…’. Regelrechte manipulatie dus – hahaha. Daar trapt juffrouw Waas – wat verderop leer je haar kennen – absoluut niet in 😉

Ik zat onbewust goed vast in een zeer yange, dwangmatige manier van ‘zijn’. Voor wat hoort wat, no pain no gain, nu onmiddellijk resultaat willen, blijven proberen, doen, doen, doen en als ik faalde nog beter mijn best doen. Niet verwonderlijk in onze extreem yang georiënteerde maatschappij trouwens.

Mijn ‘natuurlijk zien routine’ was dan ook geen succes. In deze video leg ik verder uit wat er aan de hand is als oogyoga, de dr. Batesmethode en natuurlijk zien niet werken.

Waarom zie ik waas?

Daarnaast zijn we ook zo gewend om dat wat ons niet bevalt of past te negeren, te elimineren, weg te lachen, weg te snijden, te minimaliseren, kortom te ‘cancellen‘. We doen er van alles mee behalve er verantwoordelijkheid voor nemen.

Zo ook met waas. Waas komt altijd ongelegen. We hebben er geen tijd voor. En met brillen of lenzen maken we snel komaf met de waas. Ook lasik doet dat, op een nog dieper niveau! Het symptoom is dan ogenschijnlijk ‘weg’, maar de oorzaak is er nog steeds.

In het natuurlijk zien gedachtengoed is waas net als pijn een ‘feedback loop’ van ons lichaam. Waas laat ons weten hoe het met ons visueel systeem gesteld is. Haast automatisch verwensen we ‘de waas’. Maar wat als we onze kijk op waas veranderen en hem als boodschapper zien? Interessant toch?!

Dr. Bates ontdekte dat de oorsprong van om het even welke zichtafwijking een gedachte is, een ‘verkeerde’ of stressvolle gedachte meer bepaald. Een ‘verkeerde’ gedachte over wie we werkelijk zijn of een stressvolle gedachte over onze relatie met de ander & de wereld. Een gevolg daarvan is dat we letterlijk of figuurlijk gaan staren. En staren geeft altijd wazig zicht.

Vrienden worden met de waas

In haar boek ‘Natuurlijk zien en de Batesmethode’ stelt Saskia Naber voor om de waas als een lerares te zien en haar een naam te geven: juf of juffrouw Waas bijvoorbeeld. Juf Waas is tijdelijk in je leven aanwezig en nodigt je uit om voor Jezelf te kiezen, zachter voor Jezelf te zijn en beter voor Jezelf te zorgen. Ze wil je ook graag leren om in haar aanwezigheid helemaal te ontspannen. Als je dat kan, verdwijnt ze vanzelf.

Juffrouw Waas is trouwens erg toegewijd aan de haar opgedragen taak en wijkt niet! Ze kan hierdoor ogenschijnlijk als een harde meedogenloze tante over komen. Of spiegelt ze ons in dat geval enkel hoe hard en meedogenloos we voor Onszelf zijn? Ja, de lessen van juffrouw Waas kunnen beslist pittig zijn en je kan er een hele kluif aan hebben.

Moraal van het verhaal

De ‘clou’ is dus om helemaal vrede te hebben met de waas; om de waas niet weg te willen, maar hem te verwelkomen! Want op de korrel beschouwt is er geen scherp en helder zicht zonder waas. Waas en helder zicht zijn als 2 kanten van dezelfde medaille.

Wist je trouwens dat mensen met zogenaamd goed zicht ook regelmatig wazig zien? Het verschil is dat ze er niet zo heel veel aandacht aan besteden omdat ze (onbewust) weten dat ze goed zien. Punt. Ze twijfelen daar niet aan en blijven ontspannen bij het verschijnen van de waas.

Vergemakkelijkt juf Waas het vrienden worden met de waas voor je? Wat voel je als juf Waas in de buurt is? Welke emoties ervaar je in het bijzijn van juffrouw Waas? Welke sensaties in je lijf voel je als juf Waas ten tonele verschijnt? Deel je ervaringen en plaats een reactie hieronder. Dankjewel!

Ondersteuning nodig in het doorbreken van bepaalde patronen of het tackelen van je weerstand tegen juffrouw Waas? Dan kan je een persoonlijke sessie overwegen.

Image by tirachard on Freepik

Onspan je ogen met de 3D prenten van Magic Eye

Onspan je ogen met de 3D prenten van Magic Eye

Ik heb er sinds kort een nieuwe ‘verslaving’ bij. En wat voor één: 3D figuurtjes ontdekken in een – op het eerste gezicht – zeer mislukte tekening. Deze ‘verslaving’ heb ik geheel ende volledig te danken aan de aankoop van een 3D prentenboek van Magic Eye.

Sinds de jaren 90 van vorige eeuw – klinkt laaaaang geleden 😉 – maakt Magic Eye met zijn 3D prenten furore. Ze kruisten dan ook vrij snel mijn pad toen ik de ‘natuurlijk zien’ weg insloeg. Maar konden me aanvankelijk a-b-s-o-l-u-u-t niet bekoren.

In tegendeel. Ik kon er niets – maar dan ook echt niets – in vinden. Hypernerveus en super gefrustreerd werd ik van deze gekke plaatjes. En dat is het laatste wat je wil bereiken met oogyoga en andere natuurlijk zien activiteiten. Het is net de bedoeling dat je er schaamteloos plezier aan beleeft. Dàt is immers dé sleutel tot goed zicht.

En ik maar proberen en proberen, mijn best doen, blijven gaan met die banaan 😉 en meer van die dingen. Ik had toen helemaal nog niet door dat deze manier van werken net het tegenovergestelde effect heeft en je geen meter – wat zeg ik, zelfs geen millimeter – beter zicht oplevert. Laat staan dat het verborgen 3D beeld zich op deze manier zou laten zien. Not.

Op zich is deze houding niet zo vreemd eigenlijk aan een behoorlijke bijziende. Dat ben je nota ben als je meer dan – 5 dioptrieën aftikt. Het is zelfs een typisch kenmerk van bijziendheid in het algemeen, niet van de persoon zelf! Een klein doch niet onbelangrijk onderscheid. Voor alle duidelijkheid, deze houding is niet exclusief voor bijzienden, maar tegenwoordig een algeheel voorkomende ‘plaag’.

Daarnaast zijn bijziende ‘kraks’ in scherp en helder zien van dichtbij. Ze zijn bijgevolg erg goed in het convergeren. Dit is – zeer kort door de bocht uitgelegd – een beweging naar binnen die ogen maken om dichtbij te kunnen zien. En laat nu net divergeren – inderdaad de omgekeerde beweging – aan de basis liggen om succesvol dat 3D beeld te kunnen zien.

Dus… Je raadt het al… Die 3D prenten zijn op zich een schitterende activiteit om opnieuw te leren divergeren. Zeker voor bijzienden. Divergeren doe je trouwens ‘automatisch’ als je in de verte kijkt. Dit is overigens een bijzonder ontspannende activiteit voor onze ogen. ‘As a matter of fact’… Ze zijn daar eigenlijk dol op.

Ready for some magic?

De truc om dat 3D beeld te zien te krijgen is dan ook om je neus tegen het centrum van de prent te houden, ondertussen door de prent te kijken en je focus op een voorwerp in de verte te houden. Tussen haakjes met die prent tegen je neus zie je alles wazig. Dit is volkomen normaal.Verwijder dan de prent erg traag van je neus weg en hou je blik op de verte gericht. Hier ligt meestal de uitdaging, maar terwijl je dit doet, ontvouwt – op een bepaald moment – ‘het wonder’ zich en verschijnt er langzaam maar zeker een 3 D afbeelding.

M-a-g-i-s-c-h 🙂

Ik word er telkens weer zó intens vrolijk van. Het is echt dè max! En nee, het lukt me zeker nog niet elke keer! Het zijn perfecte stressmeters 😉 Maar als het lukt… En of het ontspannend is. Telkens dat 3D beeld tevoorschijn komt, voel ik een zekere ontspanning over mijn ogen komen.
V-e-r-r-u-k-k-e-l-ij-k!

Nog een bijkomstigheidje – om niet te zeggen een zeer te waarderen voordeel – van deze 3D prentactiviteit is dat je je ogen spelenderwijs ‘traint’ in ‘teamwork’. De gebrekkige samenwerking tussen mijn beide ogen was aanvankelijk ook één van de redenen waarom het niet lukte dat 3D beeld te zien. Ik zat immers opgezadeld met een behoorlijk verschil tussen mijn linker- en mijn rechteroog.

Voor dit verschijnsel heeft men in de optometrie een moeilijke naam nl. anisometropie. Het resultaat hiervan is hoofdzakelijk dat je beide ogen minder goed samenwerken. In DIT filmpje ga ik dieper in op het samenwerken van onze ogen als je wil weten wat je kan doen om dit te verbeteren. Ben je tussen haakjes nog niet geabonneerd op mijn kanaal dan kan je dat meteen ook nog doen.

‘Het kan verkeren’ zei Bredero. En dat deed het ook 🙂 Hoewel dit in mijn geval niet van een leien dakje liep. Laat je hierdoor vooral niet ontmoedigen op je pad naar helder zicht. In tegendeel. Ik ben het levende bewijs dat – hoe uitzichtloos de situatie ook lijkt – natuurlijk zien echt werkt.

Moraal van het verhaal

Zo’n Magic Eye prentenboeken zijn een super leuk cadeau. Niet alleen om aan jezelf te geven, maar aan om het even wie. Zeker ook aan kinderen. Wedden dat je het origineelste cadeau hebt?
HIER vind je mijn favoriete Magic Eye prentboek en kan je een exemplaar aanschaffen.
En ik wens dat je er net zoveel plezier als ik aan beleeft.

HIER kan je alvast ’s ‘voorproeven’. Zie jij het 3D hart in deze prent? Laat het weten in een bericht hieronder.

‘De vreugde van het zien’ van Ursula Büchler

‘De vreugde van het zien’ van Ursula Büchler

Ik krijg geregeld de vraag of ik een tip heb over een interessant boek over opnieuw leren zien met je eigen ogen.
Nu heb ik ondertussen al menig boek daaromtrent verslonden, maar een boek dat me blijft boeien en me telkens nieuwe inzichten verschaft als ik het opnieuw lees, is ‘De vreugde van het zien’ van Ursula Büchler & Klaus Jürgen Becker. Het was in 2012 dat ik dit boek voor het eerst las en het mijn kijk op mijn eigen ogenproblematiek voor goed veranderde.

Het boek doet de systemische kijktherapie van Ursula Büchler uit de doeken. Eén van de belangrijkste pijlers van haar therapie komt uit de Tibetaanse geneeskunde en gaat over het moederoog en het vaderoog. Het is geweten dat alle wezens met elkaar verbonden zijn en ouders en kinderen in het bijzonder. Deze stelling gaat nog ietsje verder en zegt dat het linkeroog overeen komt met het oog van de moeder en het rechteroog met dat van de vader.
Zo kan je bijvoorbeeld je linkeroog met een ooglapje afdekken en de wereld enkel met je rechteroog observeren en voelen. Het geeft je de mogelijkheid om te ervaren wat je vader voelt, hoe je vader zijn situatie ervaart en de wereld waarneemt. (meer…)

‘The art of seeing’ van Aldous Huxley

‘The art of seeing’ van Aldous Huxley

Aldous Huxley is voornamelijk bekend als de auteur van ‘Brave New World’, maar wat velen niet weten is dat hij bijzonder slechtziend – zelfs bijna blind – was, maar Huxley heeft dankzij de Batesmethode succesvol zijn zicht teruggewonnen.

Tussen haakjes
Dr. Bates was een briljant Amerikaans oogarts die leefde van 1860 tot 1931 en zowat beschouwd wordt als ’the godfather’ van de natuurlijk zien methode – ook bekend als de Batesmethode – een educatief programma om opnieuw met je eigen ogen te leren zien. Hij liet zich ook inspireren door oogyoga dat dan weer eeuwenoud is en zijn oorsprong vindt in het Hindoeïsme.

Huxley schreef een boek over zijn inzichten en ervaringen met de Batesmethode. Het werd tegelijk een handboek en een verslag van zijn reis naar helder zicht. Een aanrader voor eenieder die zijn zicht wil behouden of verbeteren.

Je kan het HIER gratis downloaden.

‘De bril nader bezien’ van Pieter Wierenga

‘De bril nader bezien’ van Pieter Wierenga

Het was ergens in 2013 toen ik dit opmerkelijke boek van Pieter Wierenga kocht. Ik kreeg het toen niet echt gelezen. Het is te zeggen… Ik kon in die tijd een boek niet van a tot z lezen. Ik begon steevast ergens in het midden, om dan vooraan wat te lezen en ondertussen het einde mee te pikken.

Ik las zo verder van de hak op de tak tot het boek – of was het eerder mijn leesstijl 😉 – me verveelde en ik vond dat ik er voldoende in gelezen had. Ongeacht hoe interessant het boek ook was, het lukte me nooit echt om het volledig uit te lezen. Maar toch had ik telkens een goed idee van de inhoud, maar miste ik het overzicht, het geheel, de finesse. Laat dit nu een typische bijziende kwaliteit zijn. Fascinerend, niet? (meer…)