door Els D'hollander | aug 1, 2024 | hulpmiddelen, inspiratie, veel gestelde vragen, zotte oogyoga avonturen
Een belangrijke stap op je weg naar beter zicht is een minder sterke bril aanschaffen. Zo’n minder sterke bril is aan te raden wanneer de waas zonder je bril te overweldigend aanvoelt of wanneer je zonder je bril niet meer goed kan functioneren. Een minder sterke bril wordt ook een transitiebril of overgangsbril genoemd. Zo’n bril stelt je dan in staat om toch behoorlijk te functioneren terwijl je tegelijkertijd je ogen de ruimte geeft om opnieuw te leren ontspannen en bewegen.
Hoe bepaal je de sterkte van een minder sterke bril?
Het bepalen van de sterkte van een minder sterke bril hangt o.a. af of het gaat om een eenvoudige leesbril of om een bril om scherp in de verte te zien. Heb je een meer complexe visuele situatie dan kan het interessant zijn om je eerst goed te informeren – zie verderop in deze blog.
Eenvoudige leesbrillen hebben het voordeel dat je deze goedkoop in verschillende winkelketens vindt. Hierdoor kan je zelf gaan experimenteren met een brilletje van een kwart of een halve dioptrie minder dan je gebruikelijke leesbril.
Wanneer het gaat om een bril om scherp in de verte te zien, schaf er dan één aan waarmee je met beide ogen samen de 20/40 regel op de Snellen testkaart kan lezen. HIER kan je een officiële Snellen testkaart gratis downloaden. 20/40 is trouwens voldoende om auto te rijden. In deze blog lees je daar meer over.
Hou verder het aantal dioptrieën dat je vermindert gelijk voor beide ogen. Zo vermijd je dat er een verschil gecreëerd wordt tussen beide ogen of als er al een verschil in dioptrieën tussen beide ogen is, dat dit verschil groter wordt.
Ik herhaal 😉 Vermijd dat er een verschil in dioptrieën tussen je ogen ontstaat of dat het vergroot. We willen – op termijn – net beide ogen weer in balans brengen!
Naar de opticien voor een minder sterke bril
Afhankelijk van je situatie zal het al dan niet nodig zijn om langs te gaan bij de opticien om een minder sterke bril aan te schaffen. Misschien heb je ook een oogarts of optometrist nodig. Check deze video zodat je je goed voorbereid kan laten testen.
Heb je al wat ervaring met minder sterke brillen en heb je kennis van de technische aspecten dan kan je eventueel via online webwinkels een overgangsbril aanschaffen. Het scheelt behoorlijk in prijs.
In mijn praktijk hoor ik regelmatig dat een minder sterke bril aanschaffen vaak niet voor de hand liggend is en het nogal wat standvastigheid en doorzettingsvermogen vraagt. Soms word je ronduit betuttelend behandeld. Het is in vele gevallen een ‘oefening’ om op je strepen te leren staan. Dat is vaak voor mensen met sterkere brilglazen een uitdaging. Het pad naar beter zicht is immers op een dieper niveau in vele gevallen ook het pad naar waarachtig – in de zin van doorleefd – Innerlijk Leiderschap.
Ervaring van een klant ter inspiratie
Omwille van de specifieke visuele situatie van deze klant hadden we de aankoop van de verschillende brillen goed voorbereid. Deze klant wou naast een bril op sterkte, maar zonder cilinders, ook een minder sterke bril. Ze wist wat ze wou. Dit zijn haar ‘brillen-aankoop-perikelen’ ter inspiratie:
“Ik ben eerst bij een optiekzaak (zo’n keten, weet je wel) in een winkelcentrum langs geweest. tJa, die zijn goedkoop… Ik had eerder al vriendelijke verkoopsters gesproken, dus ik met goede moed daarheen. Maar toen de klant vóór mij vroeg of de cilinders wel nodig waren en de verkoopster daar categoriek ‘ja’ op antwoordde, wist ik al hoe laat het was.
Toen het mijn beurt was en ik vertelde dat ik van het voorschrift wilde afwijken, werd ik bestookt met vragen en argumenten. Het was eveneens werkelijk een probleem om haar aan het verstand te brengen dat ik naast de ‘gewone’ – maar een beetje aangepaste bril – ook nog een minder sterke bril wou. Er volgde een vergadering achter de schermen met de collega’s waaronder een verantwoordelijke of toch iemand die meer te zeggen had.
Ik kreeg een kleuterbehandeling…
Ze kwamen met 3 terug in de winkel met een soort ‘verdict’. Ik moest eerst een proefbril opzetten, maar er werd geweigerd te zeggen wat de sterkte was. ‘Of het om die cilinders ging’, vroeg ik. Effectief, het bleek over de cilinders te gaan en als ik die er echt uit wou dat dit dan duidelijk in mijn dossier moest staan en dat ik geen garantie had, enz. En dat ze zich baseren op hun theorieën, blabla. Ja, ik had namelijk in mijn poging de verkoopster mijn wensen duidelijk te maken gezegd dat ik een ‘alternatieve theorie’ volg.
Maar dat toontje, Els! Er werd gewoon over me heen gepraat! Ik had toen al zin om het daar voor bekeken te houden, maar goed, niet te snel iets opgeven, dacht ik. Zodoende gingen we dan uiteindelijk toch een ogentest met de proefbril doen.
In de testruimte kreeg ik nog wat argumenten van de verkoopster naar mijn hoofd geslingerd en dan als klap op de vuurpijl wou ze het licht uitdoen. Je weet wat ik toen vroeg, (red.: Kan het licht aanblijven, aub?) maar neen, dat ging niet. Ik insisteerde, maar de boze kleuterjuf zei tegen de weerbarstige kleuter dat áls we de test gingen doen, het dan zo zou verlopen zoals zij zei dat het moest!
Toen heb ik gezegd dat onze wegen toch te ver uit elkaar lagen en ben ik weg gegaan. De arrogantie, de betutteling en haar bazigheid, het was me teveel. Per slot van rekening, je komt als klant met een vraag en het is aan hun of ze er al dan niet aan willen of kunnen voldoen. Je hoeft je als klant eigenlijk ook helemaal niet te verantwoorden! Laat staan je zo te laten behandelen.
Ik twijfel eerlijk gezegd ook sterk aan de vakkennis van de verkoopster. Een uitspraak als ‘als het licht aan is, gaat uw pupil verwijden’ doet toch de wenkbrauwen fronsen. Ik hoorde haar ook zeggen ‘als je met één oog kijkt, ga je assimileren.’ Euh?! Bedoelde ze accommoderen? Maar wat heeft dat specifiek te maken met kijken met één oog? Men zegge het voort: laat je niet op zo’n manier behandelen, ga weg! Jij bent klant en als klant ben je nog altijd koning! Zoek tot dat je een opticien vindt die je met respect behandelt en vooral naar je luistert!
Het kan ook anders!
Na deze ervaring ben ik naar Optiek 33, een familiezaak, in de Hofstraat in Sint- Niklaas geweest. Dat was dag en nacht verschil. De man had van dr. Bates gehoord en heeft me prima geholpen. Hij was geduldig, respectvol, vriendelijk, … Zo hoor je behandeld te worden! Vertel het voort!”
Wat is jouw ervaring met een minder sterke bril aanschaffen? Heb jij een ‘dr. Bates en natuurlijk zien’ – vriendelijke oogarts, optometrist of opticien? Deel aub hieronder hun gegevens en jouw ervaring. Op deze manier help en inspireer je je medemens op het pad naar beter zicht.
Heb je een meer complexe visuele situatie of voel je je onzeker i.v.m. het afbouwen van je bril en het aanschaffen van een overgangsbril, dan kan je een individuele sessie overwegen. HIER vind je daar meer info over. Of doe mee met een 1 daagse retreat. Check HIER voor de eerstvolgende mogelijkheid.
Afbeelding van Wolfgang Kebsak via Pixabay
door Els D'hollander | aug 31, 2023 | inspiratie, zotte oogyoga avonturen
In een VORIGE blog had ik het over hoe weerstand een veel voorkomende ‘roadblock’ op het pad naar beter zicht is. Je bewust worden van de manieren waarop weerstand zich toont, is een eerste stap om deze wegversperring op te ruimen. Als je vervolgens de angsten die er achter liggen herkenning geeft, transformeer je die weerstand in ‘no time’.
Hoe dat precies in zijn werk gaat, illustreer ik in deze blog graag aan de hand van een passage uit mijn ogendagboek waar ik op een bepaald moment nogal wat weerstand ondervond en hoe ik daarmee om ging. Ontdek hoe het bij tijden zelfs ronduit wonderbaarlijk was!
“Ik had om 11u een afspraak met een traumatherapeute. Het was ongeveer een uurtje tot daar. Ik verwachtte weinig verkeer omdat het vakantie was, maar ik vertrok toch een uur en een kwart op voorhand. Kwestie van goed op tijd te zijn en nog wat te kunnen ‘chillen’ voor de sessie. Alles onder controle dus – hahaha.
De avond ervoor had ik ook al even de route gecheckt en ik wist ongeveer hoe ik moest rijden. In het dorp zelf zou ik de Garmin – de gps – opzetten. Dat was het plan. Ja, ik had me goed voorbereid, maar toch voelde ik me zenuwachtig. Een combinatie van me bewust zijn dat de sessie wel ’s één en ander zou kunnen beroeren, de angst om me kwetsbaar op te stellen én de angst voor het onbekende. Ik wist dat we dingen gingen opruimen die ik heeeeel lang niet onder ogen had durven zien. Bijgevolg was ik alert dat weerstand wel ’s een slag kon slaan.
Enfin, ik was nog maar net goed en wel vertrokken en door een onoplettendheid miste ik de straat om naar de autosnelweg te rijden. ‘Hahaha’, dacht ik, ‘Wonderbaarlijk. Daar is ‘mijn’ weerstand al.’ Ik keerde me om en reed vrolijk verder. Maar enkele kilometers verderop miste ik zowaar de oprit van de autostrade! Dit was nota bene een weg die ik al minstens 1000 keer gereden had, bij wijze van spreken. Het was niet dat ik die weg of oprit niet kende. Maar ‘plots’ overviel me een twijfel waardoor ik die oprit miste!
Bijgevolg moest ik helemaal omrijden om op de snelweg te komen. Ik kon er nog om lachen, maar ‘t was toch al wat minder – hahaha. Ik was onder de indruk dat ‘mijn’ weerstand toch groter bleek dan ik ingeschat had. Ondertussen zag ik de tijd tikken en stemmetjes in mijn hoofd deden hun eerste offensief.
Maar de moraal was nog relatief hoog en ik wist die snode stemmen te counteren. Ik had immers voldoende tijd ingecalculeerd. Huppa, de snelweg op en volle gas richting traumatherapeute. Zoals verwacht ging het vlotjes op de Antwerpse ring. Maar ‘Meneer Twijfel’ had besloten zich niet zomaar over te geven. Nee, nee. Hij begon in mijn hoofd tweespalt te creëren: ‘Els, het is de E313 die je moet nemen. Nee, het is de E34. De E313! Zeker weten. Of toch de E34?’. En dat ging zo maar door.
Kwam er nog een stem tussen die ingehuurd was om me een schuldgevoel aan te praten: ‘Je had je toch beter moeten voorbereiden, hé Els. Waarom heb je de route gisterenavond nu niet opgeschreven? Dan had je dit nu niet voor. Zet je gps op. Allez, zet die op. Waarom wil je nu per se zonder gps rijden? Doe ’s normaal. Waarom maak je het jezelf zo moeilijk? ’
Maar het was net iets te laat om met die gps te beginnen prutsen. De splitsing was nu. Gelukkig sprong mijn fotografisch geheugen, mijn trouwe bondgenoot, me te hulp en samen wisten we die stemmen te temmen. Ik was zeker dat het de E34 was, afrit 22. So far so good. ‘En goed geprobeerd, stemmetjes in mijn hoofd!’ 😉
Toen afrit 22 naderde, besloot ik – zoals gepland – de gps op te zetten. Wat denk je? De gps weigerde dienst. Een slecht contact deed hem steeds weer uitvallen. Een lichte paniek sloeg me om het hart. Ik kreeg het enorm warm en voelde mijn borstkas verkrampen. Bovendien was het ook behoorlijk warm buiten.
Ik haalde regelmatig diep adem, ontspande bewust mijn schouders en deed een lichaamscheck. Toen bedacht ik me dat vanaf de afrit ook pijlen richting het dorp zouden staan. Vroeger – voor het ‘gpsen tijdperk’ – vonden mensen op deze wijze zonder problemen de weg. Zo gezegd zo gedaan. Maar toen ik in het dorp was, wist ik het niet meer. Ik zette me aan de kant in een poging om de gps aan de praat te krijgen. Tevergeefs. Hij bleef steeds weer uitvallen. Ondertussen had ik nog maar 10 minuten om op tijd bij de therapeute te zijn.
Hoe goed voorbereid ik ook was (geweest), ik viel geheel ende volledig ten prooi van paniek. De stemmen in mijn hoofd dreven de aanval op en hielden niets van mij en mijn vastberadenheid heel. Als klap op de vuurpijl stak een zware bui van verlegenheid op. Ik had het ook extreem warm gekregen, ademde nog amper en mijn gezicht zag er niet uit – vond ik. Ik voelde me zodanig ongemakkelijk dat ik de weg niet durfde vragen aan voorbijgangers.
Als ik in dit soort situaties terecht kom, weet ik ondertussen dat het tijd was om een ‘ingreep van hogerhand aan te vragen’ – hahaha. Dat deed ik ook. Ik ademde diep en zei in mezelf: ‘Moeder, vader, waar jullie nu ook moge zijn, onze relatie tijdens deze aardse verschijning was zeer moeilijk en pijnlijk, maar ik weet dat jullie – daar waar jullie nu zijn – heel veel van me houden. Ik heb hier en nu jullie hulp nodig. Leid me a.u.b. op tijd tot bij de therapeute. Ik ben jullie eeuwig dankbaar.’
Ik ademde opnieuw een paar keer heel diep en besefte ten volle dat ik deze situatie zelf aan het creëren was. Iets in mij was zo bang van de confrontatie die er tijdens de sessie zat aan te komen dat het alles in het werk stelde om dat te verhinderen. Ik herkende de angst en gaf hem ook erkenning. Dat stelde mijn innerlijk kindje gerust. Ik voelde hoe een soort aanvaarding over me heen kwam.
Ik nam de Garmin en als bij toverslag werkte hij! De gps leidde me probleemloos tot bij de therapeute. Ik was zelfs 5 minuten te vroeg. Ik bedankte mijn moeder en mijn vader hartelijk en belde opgelucht aan. ‘Oef, ik heb het gehaald – hahaha’ dacht ik.
Tot mijn verbazing ging niet de deur, maar het raam open. ‘Ooh, hadden wij nu al afgesproken?’ vroeg de therapeute verwonderd. Ik begreep er geen snars van. ‘Euh, ja, om 11u’ zei ik. ‘Het is 10u’ opperde de therapeute. Ik kon mijn oren niet geloven en viel compleet uit de lucht. ‘Wat? Is het nog maar 10u?’ vroeg ik vol ongeloof. Ik denk dat mijn gezicht goud waard was – hahaha. ‘Ja’ glimlachte de therapeute. ‘Maar, het is oké. Kom maar binnen.’
Binnen vertelde ik hoe weerstand me parten had gespeeld om daar ‘op tijd’ te geraken. Het ijs was meteen gebroken. We konden niet anders dan er enorm hartelijk om lachen. Want hoe grappig was het niet dat ik – ondanks al die weerstand – toch precies een uur te vroeg was. Blijkbaar was er ook iets in mij dat heel erg naar heling verlangde. En geheel toevalligerwijze had de therapeute om 10u tijd voor me. Het was een bijzonder interessant sessie waarbij ik na het doorvoelen van bepaalde emoties opmerkte dat mijn zicht helderder werd.”
Tussen haakjes een ogendagboek bijhouden heeft zo z’n voordelen. HIER lees je waarom.
Ervaar jij weerstand op je pad naar beter zicht? Hoe ga jij er mee om? Deel het met ons in een reactie hieronder. Dank je!
Ondersteuning nodig in het doorbreken van bepaalde patronen of het tackelen van weerstand? Dan kan je een persoonlijke sessie overwegen of voor het Eye Relax Weekend inschrijven.
door Els D'hollander | okt 14, 2017 | zotte oogyoga avonturen
Wist je dat het een goed idee is om een ogendagboek bij te houden? Je kan daar zowat alles met betrekking tot je ogen in kwijt. Niet alleen kan je er de resultaten van de zelftest in noteren, maar ook hoe je je voelt tijdens je tocht naar helder zicht of de inzichten die je kreeg of de grappige anekdotes die je naar aanleiding van je ogen ervaarde. Nee, dat hoeft niet strikt elke dag te gebeuren, maar dat kan als dat goed voor je voelt!
Het leuke is dat je op een moment dat je een dipje hebt of er de brui aan wil geven, je even kan snuisteren in je ogendagboek. Wedden dat je zal merken wat een vooruitgang je al geboekt hebt waarvan je je nota bene nog niet bewust was! En is dat niet de beste motivatie om verder te gaan?!
Ik geef je graag – ter inspiratie – een inkijkje in mijn ogendagboek. Het vertelt een speciale ervaring in de bib op dinsdag 16 april 2013. (meer…)
door Els D'hollander | mei 30, 2017 | zotte oogyoga avonturen
Heel kort een geheugensteuntje om je de goede kijkgewoontes te herinneren. Geïnspireerd op… Jawel, de 10 geboden. Die katholieke opvoeding toch 😉 Los daarvan een handig ‘ezelsbruggetje’ 🙂
Hier gaan we!
Bovenal ontspan je ogen
Staren, turen wordt niet gedogen
Knipper om de 2 seconden daarentegen
En blijf je ogen steeds bewegen
Verplaats daarbij je blik gedurig en snel
Adem tot slot optimaal en wel
Tot ziens in het land van Waas 😉
Meer weten over hoe je met oogyoga en de dr. Batesmethode weer opnieuw kan leren zien met je eigen ogen? Download mijn gratis e-boek ‘Vergeet je bril met oogyoga’. Je kan HIER je exemplaar aanvragen.
