Wist je dat het een goed idee is om een ogendagboek bij te houden? Je kan daar zowat alles met betrekking tot je ogen in kwijt. Niet alleen kan je er de resultaten van de zelftest in noteren, maar ook hoe je je voelt tijdens je tocht naar helder zicht of de inzichten die je kreeg of de grappige anekdotes die je naar aanleiding van je ogen ervaarde. Nee, dat hoeft niet strikt elke dag te gebeuren, maar dat kan als dat goed voor je voelt!

Het leuke is dat je op een moment dat je een dipje hebt of er de brui aan wil geven, je even kan snuisteren in je ogendagboek. Wedden dat je zal merken wat een vooruitgang je al geboekt hebt waarvan je je nota bene nog niet bewust was! En is dat niet de beste motivatie om verder te gaan?!

Ik geef je graag – ter inspiratie – een inkijkje in mijn ogendagboek. Het vertelt een speciale ervaring in de bib op dinsdag 16 april 2013. 

‘Had die gaatjesbril op mijn hoofd gezet. Voelde me wat snobistisch, maar goed. Te voet naar de bib en onderweg wat oogyoga toepassen 😉

Om in de bib sommige dingen te kunnen lezen had ik af en toe die gaatjesbril wel nodig. Voelde schrik om uitgelachen te worden. Alles trekt dan samen in mijn lijf. Interessante vaststelling.

Gevonden wat ik zocht – eureka! – en dan de volgende stap: boeken registreren. Tegenwoordig doe je dat zelf met een scan. Het was een tijdje geleden dat ik nog in de bib geweest was en ik voelde me erg onzeker. Bang dat ik me belachelijk ging maken omdat ik niet zou weten hoe het ding werkt. Aangekomen aan het ding om te registreren, merkte ik dat een lichte paniek zich van me meester maakte. Het lukte dan ook niet om ‘in te  checken’.

En hupla, daar was het stemmetje in mijn hoofd: ‘Neem nu maar je bril, Els, dan lukt het vast wel. En vermijd je dat mensen je gaan aanstaren en zeggen: ‘Kijk, de die kan het niet. Hahaha’. Ander stemmetje in mijn hoofd. ‘Nee, dank je wel, adem liever eens goed en diep in. Je kunt het ook zonder!’

Ik voelde hoe ik het ogenblikkelijk erg warm kreeg en mijn hart sneller begon te kloppen. Mijn adem stokte. ’t Was duidelijk… Ik was toch in paniek. Die ene stem dreigde het pleit te winnen… Maar zo gemakkelijk gaf ik niet op!

Opnieuw goed geademd, mezelf voelen staan op de grond en even rondgekeken. Niemand keek naar me. Niemand stond te wachten achter me. Dat was een opluchting. Ik boog wat dichterbij het scherm en kon dan perfect lezen hoe ik kon inloggen. Nieuwe start en hupla zonder problemen boeken geregistreerd zonder bril.

Wat een overwinning! Ik ging met een goed gevoel naar buiten. Dat had ik goed gedaan. En super interessant: ik was me bewust kunnen worden hoe ik in sommige – nieuwe, vreemde – situaties reageer. Maar bovenal ik had snel mijn kalmte terug gevonden.

Daarna wandelde ik over het marktplein met de gaatjesbril op. Ik naderde een groepje jongeren. De schrik om uitgelachen te worden sloeg me om het hart. Tsja. Bang van jongeren. Ik stelde me de vraag: ‘Wat is het ergste dat me kan overkomen?’

Mmm… Dat ze me effectief uitlachen?

‘Wat dan?’

tJa… Wat dan?

Dan kan ik er voor kiezen om het bij hun te laten en – indien dat oké voor mij voelt – hun met mijn ‘Elsjeshumor’ – my secret weapon 😉 –  van antwoord dienen en hen vertellen waarmee ik bezig ben. Ik wed dat hun mond zou openvallen van verbazing 😉 En ze heel klein zouden worden. Niet dat ik dat per se beoog, maar het maakte me sterk genoeg om voorbij dat groepje jongeren te lopen mét gaatjesbril op.

En wat dacht je?

Juist… Er gebeurde zowaar niets, helemaal niets 🙂

In de drukke winkelstraat heb ik hem wel afgezet. Ik voelde me niet opgewassen tegen te veel vreemde blikken die op mij gericht zouden kunnen worden vanwege die rare bril op mijn snoet. Mocht er nota bene al iemand opmerken dát het überhaupt een rare bril is! Want zo’n gaatjesbril lijkt net een zonnebril. Maar ja, dat creatieve brein van me… neemt me graag in de maling.

Vreemd eigenlijk deze situatie want in wezen heb ik een hekel om een grijze muis te zijn, maar ik doe er toch alles aan om niet op te vallen? Ik ben een lafaard wat dat betreft. Ik heb teveel angst om anders te zijn. Terwijl ik gewoon anders ben. Betekent dat dan dat ik er niet bij hoor? Kan ik anders zijn en er toch bij  horen?

Best wel fier op deze prestatie vandaag.’

Ja, het is een heus avontuur, opnieuw leren zien zonder bril met je eigen ogen! Wat is het gekste dat jou al overkwam toen je je bril afzette en je je met je eigen ogen in de wereld begaf? Ik lees het graag hieronder! Ben reuzebenieuwd 🙂

Wil je er meer over weten? Lees dan alvast mijn e-boek: ‘Vergeet je bril. Verbeter in 5 stappen onmiddellijk je zicht’. Je kan het HIER gratis downloaden.

Of word lid van onze Facebook community. Vraag HIER je lidmaatschap aan. Het is gratis. Ik zie je er graag 😉